Jak poznać, że w domu lub samochodzie zagościła kuna? Rozpoznanie obecności kuny w samochodzie może być bardzo proste. Często auto po prostu nie uruchamia się w związku z wyrządzonymi przez zwierzę zniszczeniami. Uszkodzenia widoczne są także po podniesieniu maski do góry, gdzie można zauważyć ślady gryzień szkodnika.
Zarówno kuna, jak i łasica pochodzą z rodziny łasicowatych. Nie oznacza to jednak, że nie można ich od siebie odróżnić. Różnią się nie tylko rozmiarem, ale też wyglądem. Niestety oba te stworzenia nie są mile widziane w naszych domach, ponieważ mogą wyrządzić wiele szkód. Łasica a kuna – czym się wyróżnia? Jak wygląda zwalczanie szkodników? Czy zawsze trzeba podejmować radykalne kroki? Łasica a kuna – czy można się ich pozbyć? Te i inne informacje można znaleźć, czytając ten tekst! Łasica – opis Źródło: Łasica pospolita występuje głównie na półkuli północnej. Można ją spotkać w Europie, Azji, Afryce oraz Ameryce Północnej. Nie ma określonego miejsca, które może zamieszkiwać. Najczęściej przebywa tam, gdzie może upolować pożywienie. Kiedy dostęp do żywności jest ułatwiony, to w pobliżu najprawdopodobniej pojawi się więcej osobników gatunku. Łasica żywi się przede wszystkim małymi zwierzętami np. myszami. Nie pogardzi też żabą, jaszczurką, owadami, królikiem, niewielkim ptakiem, czy jego jajami. Zaliczana jest do gatunku gryzoni mięsożernych. Jest także drapieżnikiem. Łasica pospolita wygląda bardzo sympatycznie. W okresie letnim ma rudą sierść i biały brzuszek. Kiedy przychodzi zima, futro w całości lub częściowo przybiera białą barwę, ale nie zawsze. Wszystko zależy od tego, gdzie gryzoń zimuje. Czasem tylko część sierści zmienia kolor lub pozostaje bez zmian. Ogon łasicy jest duży, puszysty i rudy. Natomiast łapy stosunkowo krótkie i pokryte futrem. Również głowa i uszy są niewielkie. Ten gryzoń uznany został za najmniejszego ssaka drapieżnego w Europie. Długość ciała nie przekracza 26 cm, kiedy sam ogon może mierzyć nawet 8 cm! Łasica też niewiele waży. Mniejsze osobniki osiągają zaledwie 30 g, natomiast większe do 250 g. Sprawność łasicy Dzięki swoim rozmiarom łasica może dotrzeć nawet do najmniejszych zakamarków. Dlatego z łatwością może upolować mysz w jej norze. Co ciekawe, zwierzę bardzo szybko biega i skacze. Porusza się nie tylko po lądzie, gryzoń bowiem świetnie też pływa. Łasica pospolita żeruje zarówno w dzień, jak i w nocy. Z łatwością potrafi się ukryć i przeczekać ewentualne zagrożenie. Drapieżnik, kiedy się naje, robi sobie zapasy żywności, by przetrwać cięższe czasy. Okres ciąży łasicy trwa około 5 tygodni i może występować dwa razy w roku. Samica rodzi najczęściej 4-10 młodych osobników, którymi potem skrupulatnie się opiekuje. Robi to do czasu, kiedy maluchy nie są w stanie samodzielnie funkcjonować. Po upływie 8 tygodni młode zaczynają same żerować na mniejszą zwierzynę. Jednak matka opiekuje się nimi jeszcze przez 4 kolejne tygodnie. Długość życia łasicy nie przekracza 7 lat. Kuna leśna – opis Kuna leśna występuje w Europie oraz Azji. Można ją również spotkać w Polsce, jednak ilość osobników jest dość niewielka. Tumaki, czyli kuny leśne, jak sama nazwa mówi, preferują mieszkać w lesie. Nie są zbyt wybredne, mogą pomieszkiwać zarówno w lasach iglastych, mieszanych, czy liściastych. Kuna podobnie jak łasica żywi się niewielkimi ssakami, owadami. Jednak kuna w odróżnieniu od łasicy potrafi także zapolować na węża, czy ślimaki. Jeśli będzie miała taką możliwość, to skonsumuje także padlinę lub owoce. Długość ciała kuny leśnej nie przekracza 53 cm, przy czym ogon może osiągnąć nawet 28 cm. Samice nie ważą więcej niż 1,5 kg. Natomiast samce 1,8 kg. Sierść kuny jest ciemnoszara. Większość osobników ma charakterystyczną plamkę na szyi. Jest ona kremowa lub żółta. W odróżnieniu od łasicy kuna nie ma brzuszka w innym kolorze. Gryzoń ma krótkie nóżki, niewielki łepek oraz delikatnie zaokrąglone uszy. Kuna leśna rzadko żeruje w ciągu dnia. Woli wychodzić ze swojego ukrycia wieczorem lub nocą. Tumaki nie żyją w stadach. Znacznie chętniej prowadzą samotne życie. Wyjątkiem jest okres wychowania młodych. Ciąża u kuny może trwać nawet dziewięć miesięcy. Przy czym najbardziej istotne dla rozwoju jest kilka ostatnich. Młode osobniki dorastają dość szybko. Już po upływie tygodnia zaczynają otwierać oczy. Natomiast po miesiącu mogą spożywać już trwały pokarm, ale nadal żywią się też mlekiem matki. Żywotność kuny wynosi około 10 lat. Jeśli żyje w niewoli, ten okres może się wydłużyć. W Polsce zaobserwowano także występowanie kuny domowej. Jest dość podobna do tej leśnej. Odróżniają ją jedynie krótsze łapy i bardziej wydłużona głowa. Kolorem sierści bardziej przypomina łasicę. Gryzoń ma też białą plamę na szyi. Kuna domowa atakuje swoje ofiary z ukrycia. Może także zakraść się na gospodarstwo i zagryźć kurę, czy inne ptaki. Nie pogardzi także ich jajkami. Kuna domowa jest pod ochroną, a jej gatunek jest zagrożony wyginięciem. Jak złapać kunę? Źródło: Kuny są bardzo przebiegłe i cwane. Chętnie dostają się do domu, gdzie mają łatwy dostęp do pożywienia. Mają także wyostrzony zmysł powonienia i bez trudu potrafią rozpoznać zapach domowników. Gryzonie poruszają się bardzo cicho i najczęściej wzdłuż ścian, dzięki czemu mogą przemieszczać się praktycznie niezauważone. Wbrew pozorom wcale nie jest łatwo złapać kunę. Jest ona zwierzakiem bardzo ostrożnym i ciężko ją zwabić do jakiejkolwiek pułapki. Jest jednak sposób na to, jak złapać kunę i pozbyć się jej z domu. Zastosowanie tzw. żywołapki. Jest to metalowa pułapka przypominająca klatkę. Warto unikać dotykania jej gołymi rękoma, ze względu na wcześniej wspomniany wyczulony węch. Lepiej dotykać pułapki w rękawiczkach lub przez materiał. Następnie należy do niej włożyć wabik, który przyciągnie zwierzę. Produkty na przynętę powinny być pozbawione ludzkiego zapachu lub mieć silny aromat. Doskonale sprawdzi się wędzone mięso lub ryba. Można zastosować również jajko, jednak przed włożeniem go do pułapki trzeba sparzyć je wrzątkiem. Nie ma reguły na, to kiedy kuna wpadnie w zastawione sidła. Obława może trwać nawet kilka miesięcy. Znacznie szybciej można złapać młode kuny, które są mniej doświadczone i bardziej ciekawskie. Podczas rozkładania wabików należy wziąć pod uwagę zwierzęta domowe, które również mogą połasić się na smakołyki. Lepiej więc rozłożyć pułapki w miejscach dla nich niedostępnych np. na poddaszu. Trzeba zaznaczyć, że kuna wchodzić do pułapki będzie bardzo ostrożnie. Można włożyć różne wabiki i delikatnie nabić je na druciki. Tym sposobem zwiększy się szansa, że zwierzę poruszy mechanizm pułapki. Dlaczego kuna mieszka na poddaszu, jak się jej pozbyć i jak ona tam wchodzi? Kuna domowa bardzo chętnie pomieszkuje na poddaszu. Czuje się tam bezpiecznie i ma dostęp do wielu kryjówek. Jednak jej występowanie można bardzo szybko zauważyć. Przede wszystkim, kiedy kuna chodzi po poddaszu, to spod jej łap wydobywa się charakterystyczny stukot. Ponadto zwierzę przebywając w domu lubi niszczyć dostępne przedmioty, chociażby kable, czy izolację. Również tym działaniom towarzyszy specyficzny dźwięk. Wchodząc na poddasze, można również zauważyć obecność kuny. Całkiem możliwe, że na miejscu znajdują się martwe, niewielkie zwierzęta, które kuna zostawiła sobie na zapas. W powietrzu może unosić się też swąd pochodzący z odchodów. Jeśli na poddaszu znajdują się jakieś przedmioty, to prędzej czy później kuna na pewno coś strąci podczas chodzenia po pomieszczeniu. Kuna wchodzi na poddasze najczęściej po rynnie znajdującej się na zewnątrz budynku. Dzięki łapom i ostrym pazurom ma dobrą przyczepność. Do pomieszczenia kuna wchodzi przez szpary w dachu lub okna. Warto więc pomyśleć o remoncie, po tym, jak uda się złapać kunę. Łasica a kuna – odstraszacze, środki owadobójcze, czy trutki? Co jest najbardziej skuteczne na zwalczanie szkodników? Obecność kuny można zauważyć nie tylko na poddaszu, ale też w całym domu, ogrodzie i samochodzie. Niestety kuna jest na tyle szybka i przebiegła, że złapać mogą tylko najtrwalsi. Zwierzak wyrządza wiele szkód, które są bardzo kosztowne do naprawienia. Kuna w samochodzie przegryza przewody, przez co pojazd prawdopodobnie będzie wymagał odstawienia do mechanika. Natomiast w domu niszczy pokrycie dachowe, elementy elewacji i kable. Zwalczanie szkodników jest dość trudnym zadaniem. Nawet jeżeli uda się złapać kunę. To co z nią zrobić dalej? Trutki raczej nie wchodzą w grę. Nie dość, że sumienie nie powinno nam pozwolić na zabicie drapieżnika, to przecież kuny są pod ochroną. Podanie im trutki może skutkować nałożeniem na nas kary. Jeśli kuna została złapana, to warto na początku wynieść ją na zewnątrz. W ogrodzie nie będzie jej źle, a domownicy nie będą słyszeć, jak miota się w klatce. Następnie można kunę umieścić w samochodzie i wywieźć ją do lasu. Najlepiej z dala od domu, żeby nie miała szans na powrót. W przypadku, gdy w domu zamieszkiwało więcej osobników, to wywóz jednego z nich powinien doprowadzić do ich wyprowadzki. Ciekawostką jest to, że gryzonie przez wzgląd na swój wyczulony węch nie lubią pewnych zapachów. Jako odstraszacze na pewno sprawdzą się specjalne preparaty. Naturalnym wrogiem kuny jest pies. Można więc kupić gotowy środek w płynie, który odstraszy nie tylko kuny, ale inne gryzonie np. łasice. Skuteczne są też odstraszacze dźwiękowe, ale tylko na pewien czas. Po upływie jakiegoś okresu kuna przyzwyczai się do dźwięku i nie będzie on jej przeszkadzał. Innym sposobem na odstraszenie szkodnika jest wstawienie do pomieszczenia, w którym bytuje nowych przedmiotów. Kuny niezbyt przepadają za zmianami, bo kojarzą się im one z potencjalnym zagrożeniem. W specjalistycznych sklepach ze środkami owadobójczymi można kupić spray, który skutecznie odstraszy kuny i inne dzikie zwierzęta. Co ciekawe, można je stosować zarówno w pomieszczeniach, jak i na zewnątrz, a także w samochodzie.
Kuna a łasica - czyli jak odróżnić kunę od łasicy? Odpowiedź na pytanie czy obserwowane zwierzę to kuna czy łasica nie jest trudna. Łasica ma niewielkie rozmiary (góra 28 cm długości), a kuna jest około 2 razy większa. Ogon kuny jest puszysty i długi, u łasicy jest krótki.
Kuna domowa trzyma się blisko ludzi, których domy zapewniają jej kryjówki, a odpadki – źródło smacznego pożywienia. Kuna domowa poluje na myszy, ale chętnie je także owoce i warzywa. Dla człowieka kuna domowa bywa szkodnikiem, gdy zagryza mu kury luKuna domowa: relacje z ludźmiKuna domowa (łac. martes foina), zwana też kamionką, to niewielki drapieżny ssak. Należy do rodziny łasicowatych. Do kuny domowej zalicza się jedenaście domowa – jak wskazuje jej nazwa – to zwierzę synantropijne, tzn. przyzwyczajone do życia w pobliżu ludzi. Kuna domowa może być przyjacielem człowieka – gdy poluje na trapiące go myszy i szczury – ale też wrogiem, ponieważ często ulega pokusie i zagryza zwierzęta hodowlane, głównie drób i domowe żywią też wielką pasję do gryzienia gumy, najchętniej gumowych osłon kabli w pojazdach, co skutkuje tym, że zdarza im się psuć samochody, a nawet potężne maszyny rolnicze. Nie wiadomo, jaki jest powód tego zachowania – kuny nie zjadają uszkadzanych części. Być może samochody atakowane są przez młode kuny, który dopiero się uczą, co w ich otoczeniu nadaje się do jedzenia. W samochodach japońskich przewody często pokryte są olejem rybim, którego zapach, w połączeniu z wydzielanym przez auto ciepłem, może przywodzić kunom na myśl atrakcyjną ofiarę. Nie wiadomo natomiast, dlaczego dwie kuny w kwietniu i listopadzie 2016 r. wyłączyły Wielki Zderzacz Hadronów w szwajcarskim ośrodku CERN, przegryzając przewody zasilania. Być może bozon Higgsa też trochę pachnie rybą. Fizycy wzięli odwet na jednej z kun, którą upolowano, wypchano i wystawiono w Muzeum Historii Naturalnej w chętnie polowano na kunę domową, choć jej futro uchodzi za jakościowo gorsze i mniej atrakcyjne od futra kuny leśnej. Dziś większość krajów wyznacza okres ochronny dla tych zwierząt, ale kuna domowa nie jest gatunkiem zagrożonym i najczęściej w sezonie można na nią wygląda kuna domowa?Kuna domowa wyglądem przypomina łasice. Ma szczupłe, cylindryczne ciało, a przemieszcza się na czterech krótkich łapkach. Taka budowa ułatwia kunie buszowanie w zaroślach i wdzieranie się do ciasnych zakamarków, w których kryją się jej kuny domowej osiąga ok. 53 cm długości, a jej ogon może mieć ok. 28 cm (mniej więcej tyle, co połowa ciała zwierzęcia), choć zazwyczaj zwierzątka są mniejsze. Kuna ważyć może nawet 1,5 kg, ale najczęściej osiąga masę ok. 1000 g. Samce są nieznacznie większe od kuny osadzona jest na wydłużonej szyi i ma trójkątny kształt. Oczy kuny są okrągłe i czarne, lekko wyłupiaste. Uszy są średnich rozmiarów, zaokrąglone i sterczące. Pyszczek wyposażony jest w niedługie wibrysy. Łapki mają po pięć palców, uzbrojonych w spore pazury. Dzięki pazurom kuna domowa potrafi zręcznie wspinać się na drzewa, choć woli żerować na kuny domowej pokrywa gęsta, ciemna, szczeciniasta sierść. Najczęściej ma ona kolor jednolicie ciemnobrązowy, z białą plamą na szyi. Plama ta rozwidla się na wnętrze przednich łapek, co pozwala odróżnić kunę domową od leśnej, która ma jednolitą, nierozwidloną plamę na domowa przemieszcza się po ziemi zręcznie i szybko. Wiele czasu spędza też w gałęziach drzew. Potrafi wykonywać nawet kilkumetrowe susy z drzewa na domowa – czym różni się od kuny leśnej?Poza rozwidloną plamą barwną (białą, a nie kremową) na szyi, kuna domowa odróżnia się od leśnej także tym, że podeszwy jej łapek nie są pokryte futrem, a jej trufla nosowa ma kolor brzoskwiniowy lub jasnoszary, a nie czarny. Jest też nieco mniejsza od swojej leśnej kuzynki. Jej uszy także są trochę mniejsze, za to ogon domowa: obszar występowaniaKuna domowa występuje w całej niemal Europie kontynentalnej z wyjątkiem Skandynawii, w Azji Mniejszej, na stepach Azji Centralnej i na górzystych obszarach Płaskowyżu Tybetańskiego w Centralnych Chinach. Kuna domowa została też introdukowana w Ameryce Polsce kuna domowa występuje na terenie całego domowa: biotopKuna domowa naturalnie zamieszkuje pobrzeża lasów, ale zaadaptowała się do życia w sąsiedztwie ludzi. Żeruje blisko ludzkich siedzib, zarówno zamieszkałych, jak i opuszczonych, na wsiach, a nawet w miastach. Kuny domowe lubią wyszukiwać sobie kryjówki w zakamarkach budynków, a w miastach chętnie żerują w śmietnikach i na domowa pod ochronąMiędzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) nie uznaje kuny domowej za gatunek zagrożony. Nadano jej status LC – „least concern”, czyli gatunek najmniejszej troski. W zależności od statusu prawnego w danym kraju, kuna domowa może znajdować się pod pełną lub częściową ochroną gatunkową albo też uchodzić za szkodnika, którego wolno tępić bez potrzeby załatwiania zgód i Polsce sezon polowań na kunę domową trwa od 1 września do 31 poluje kuna domowa?Kuna domowa poluje o zmierzchu i nocą, choć latem wychodzi też na żer za dnia. Zazwyczaj szuka łatwej zdobyczy na ziemi, ale talent do wspinaczki pozwala jej zasadzać się także na ptaki i wiewiórki, a zwinność i ostre pazury umożliwiają jej włamywanie się do dziupli drzewnych i ziemnych nor. Kuna domowa dobrze pływa, choć z zasady unika moczenia się i bardzo nie lubi śniegu. Zimą przemieszcza się ścieżkami wygniecionymi w śniegu przez zające lub co poluje kuna domowa?Kuna domowa jest wszystkożerna. Chętnie zjada gryzonie (przepada za wiewiórkami), ptaki i ptasie jaja, owady, także żaby i ślimaki, okazyjnie ryby i skorupiaki, jeśli ma do nich dostęp. Kuna domowa żywi się także owadami, padliną oraz owocami, warzywami i miodem. Jej dieta jest o wiele bogatsza w rośliny niż jadłospis kuny domowa stara się nie konkurować za często ze swoją leśną kuzynką. Zjada więc więcej roślin i owadów, ptaki często pozostawiając kunie domowa musi każdego dnia zjeść pokarm o łącznej masie odpowiadającej mniej więcej 10% masy własnego rozmnaża się kuna domowa?Samce kuny domowej pokrywają samice latem. Ciąża trwa zazwyczaj niecałe dwa miesiące, ale może zostać przedłużona. Organizm samicy wstrzymuje wtedy rozwój płodu, dopóki nie nastąpią bardziej sprzyjające do porodu warunki i lepsza obfitość pokarmu. Ciąża przedłużona kuny domowej może trwać nawet 9 kuny domowej rodzi zazwyczaj od dwóch do ośmiu młodych w jednym miocie. Młode są ślepe przez pierwszy tydzień życia, nawołują mastkę popiskiwaniem. Ssą mleko przez około trzy miesiące, ale już po ok. 40 dniach zaczynają przyjmować pokarm stały. Gdy mama przestaje karmić dzieci mlekiem, młode kuny domowe usamodzielniają się, choć przez jakiś czas pozostają jeszcze na terytorium rodziców. Kuny domowe mogą się rozmnażać już po ukończeniu ok. 14 miesięcy, ale zazwyczaj pierwsze krycie samicy następuje później, po ok. 2 latach kuny domowej mogą rozwinąć ciążę urojoną, kiedy to poziom hormonów w ich organizmach kształtuje się tak, jak w czasie ciąży, choć samica nie była pokryta i nie rozwija się w niej płód. Ciąże urojone u kun domowych występują pod koniec zimy. Możliwe, że jest to mechanizm obronny, który pozwala samicy oszczędzać zdrowie i zasoby. Dzięki ciąży urojonej nie dochodzi do prawdziwego zapłodnienia, dzięki czemu ewentualne młode urodzone wiosną nie padają ofiarą dorosłych już kun, urodzonych w poprzednim roku i nadal trzymających się terytorium domowa: tryb życiaKuna domowa to zwierzę terytorialne, o samotniczej naturze. Samce zajmują terytoria wokół terytoriów samic. Dobre terytorium to takie, na którym jest wiele zwierzyny łownej, kryjówek i co najmniej kilka samiczek do zapłodnienia latem. Granice swych terytoriów kuny domowe znaczą cuchnącą wydzieliną z gruczołów okołoodbytowych – to specjalność łasicowatych. Terytorium samca kuny domowej może mieć ok. 50 ha okresie rozrodczym samce wydają czasem głośne okrzyki, którymi informują i ostrzegają inne kuny, że dany teren – i mieszkające na nim samice - są już zajęte. Jeśli rywal nie usłucha, samiec broni swojego terytorium. Walki kun domowych są krótkie i krwawe. Służą wyłonieniu zwycięzcy, który obejmie w posiadanie dany teren i domowa zazwyczaj przesypia większość dnia. Kuny domowe nie wiją gniazd ani nie kopią nor. Mieszkają w naturalnych kryjówkach – szczelinach skalnych, zakamarkach budynków, strychach i poddaszach, czasem też w dziuplach drzewnych. Zimą zwierzęta najczęściej szukają sobie schronienia blisko ludzi, przy ziemi pod fundamentami domów lub wśród ocieplenia na poddaszu, w co szerszych rurach i kanałach, w studzienkach kanalizacyjnych i w każdym zakątku, do którego zdołają się kuna domowaKuna domowa, jak inne dzikie zwierzęta, może być nosicielem pasożytów, jak pchły i nicienie. Najgroźniejsza chorobą, potencjalnie roznoszoną przez kuny domowe, jest wścieklizna, zabójcza zarówno dla zwierząt, jak i wolności kuna domowa dożywa nawet 10 lat. Najczęściej pada ofiarą psów, lisów i wilków, rzadziej borsuków i pum. Młode kuny domowej narażone są na ataki drapieżnych kuna domowa nadaje się na zwierzątko domowe?Kuna domowa – wbrew nazwie – najpewniej nigdy nie została w pełni udomowiona, choć niektórzy zoolodzy teoretyzują, że domowe koty starożytnych Greków i Rzymian mogły być tak naprawdę kunami. Zdarzały się nowożytne przypadki oswojenia kuny domowej, np. gatunek trafił do USA właśnie jako przemycane zwierzątka domowe emigrantów z domowa zasadniczo nie nadaje się na zwierzątko domowe z powodu nieufności do ludzi, skłonności do agresji i nieprzyjemnego zapachu, jaki wydziela. Dla fanów łasicowatych pozostaje jednak fretka – uroczy figlarz, przystosowany do warunków życia z ludźmi, a nie tylko blisko domowa – jak wygnać ją z domu i obejścia?Kuna domowa, choć wygląda sympatycznie, może stanowić prawdziwe utrapienie, gdy zalęgnie się na strychu, gdzie hałasuje, brudzi i niszczy ocieplenie dachu, lub gdy zakradnie się do kurnika i wygryzie naraz wszystkie pozbyć się kuny zabijającej kury, należy zastawić na nią pułapkę z przynętą w postaci smakowitego mięsnego kąska lub jednej z zagryzionych kur. Schwytaną kunę domową można albo wywieźć gdzieś daleko, tak by nie wróciła do naszego kurnika, i wypuścić (ale wtedy może wygryzać kury w innych gospodarstwach), albo postąpić tak, jak fizycy z CERNu, i zabić zwierzątko. To radykalna metoda, ale wówczas, gdy wszędzie wokół hoduje się drób, wybór jest jeden: albo najedzona kuna, albo żywe kury. Kuny domowe nie są zagrożonym gatunkiem i nie obejmuje ich ochrona kuna zamieszkała na strychu, należy złożyć jej nocną wizytę i zaobserwować, którędy dostaje się do domu. Następnie trzeba zablokować tę ścieżkę, a gniazdo kuny zniszczyć lub samochodów często oferują specjalne osłony do podwozia swoich aut, chroniące przewody i rury przed kunami.
Zdecydowanie Twoim zwierzęciem mocy jest wilk. Jesteś sprytny i odważny dlatego wylosowało Ci się to cudowne zwierzę. Podziel się wynikiem w komentarzu! Tak jestem zdecydowanie WILKIEM!😍😍 ️ ️ ️ ️🐺
Kuna domowa (Martes foina), inaczej kamionka, jest niewielkim drapieżnikiem z rodziny łasicowatych. Jest jedynym gatunkiem kuny, który nie boi się osiedlać w pobliżu ludzi. Chociaż jej bliskimi krewniakami są sobole i rosomaki, to swoim zachowaniem przypomina nieco wiewiórkę. Łatwo można spotkać kamionkę w parkach, na strychach domów, w pobliżu stodół i kurników. Pinterest Kuna domowa w ogrodzie potrafi wyrządzić sporo szkód Kuna domowa – jak wygląda? Czym się różni od kuny leśnej? Kuna domowa, podobnie jak inne małe łasicowate, ma wydłużony tułów i stosunkowo krótkie nogi. Ogon jest długi i puszysty, służy zwierzęciu do utrzymywania równowagi podczas skoków i wspinaczek. Charakterystyczną cechą, która wyraźnie odróżnia kunę domową od kuny leśnej, jest biała rozwidlona plama na piersi, podczas gdy całe futro ma kolor szarobrązowy. Rozwidlenia tej plamy sięgają do przednich łap zwierzęcia. Kuna leśna też ma widoczną plamę, ale jest ona żółtego koloru i bez rozwidlenia. Inne różnice, to jasny nos kuny domowej oraz opuszki palców bez włosów. Zwierzęta osiągają długość ciała od 40 do 54 cm, długość ogona od 22 do 30 cm i masę od 1,1 do 2,3 kg. W osobnym artykule piszemy o skutecznych sposobach na kunę. IUCN Red List Kuna domowa ma białą rozwidloną plamę na piersi Tryb życia kuny domowej Kuna domowa jest aktywna przede wszystkim nocą, dzień spędza w swojej kryjówce. Naturalnymi miejscami do zamieszkania są szczeliny skalne, gromady kamieni albo porzucone nory innych zwierząt (kuna sama nie buduje nor). Często wprowadza się do budynków gospodarczych, na strychy albo do stodół i obór. Gniazdo wyściela sierścią, piórami i sianem. Nocą wyrusza na poszukiwanie pożywienia, przy czym porusza się przeważnie po ziemi. Potrafi się wprawdzie dobrze wspinać, ale rzadko wchodzi wysoko na drzewa. Jak większość kun, również kamionka jest samotnikiem. Poza okresem rui, który przypada na lipiec i sierpień, unika kontaktu z innymi przedstawicielami swojego gatunku. Kuna jest zwierzęciem terytorialnym, które znaczy granice swojego rewiru wydzieliną gruczołów zapachowych i zdecydowanie broni go przed innymi kunami. Wielkość rewiru łowieckiego kamionki jest zmienna, ale mniejsza niż kuny leśnej. Waha się od 12 ha do 210 ha i zależy między innymi od płci – samce zajmują większe rewiry niż samczyki, od pory roku (zimą mniejsze niż latem) oraz obfitości pożywienia. fot. Kuna domowa często żyje w pobliżu ludzi Czym się żywi kuna domowa? Wiele osób zapewne uważa, że skoro kuna domowa jest drapieżnikiem, to odżywia się wyłącznie mięsem. Jest to tylko częściowo prawda, ponieważ zwierzątko żywi się przede wszystkim tym, co znajdzie podczas nocnej wyprawy. Główną zdobycz stanowią drobne ssaki (szczury, myszy, małe króliki), żaby, ptaki i owady. Poza tym ważną pozycję w menu kamionki stanowią jagody, owoce, nasiona traw i jaja ptaków. Obojętnie koło ptasiego gniazda nie przejdzie nawet najedzona kuna, a widząc drzewo z morelami zwierzątko zapomina, że nie lubi się wspinać. Kuna błyskawicznie reaguje na ruch i dźwięki, co czyni z niej idealnego myszołowa. Będzie polować tak długo, dopóki będzie zwierzyna łowna, niezależnie od tego, czy jest głodna, czy najedzona. Ta właśnie cecha przeraża właścicieli wiejskich kurników – miotanie się przerażonych kur pobudza tylko kunę do polowania. A przecież, w gruncie rzeczy, wystarczy jej 300-400 g pokarmu. Kuna lubi też pojeść sobie miodu; z przyjemnością odwiedza ule w pasiekach. Na ukąszenie owadów jest stosunkowo odporna, ale woli nie kusić losu i chwytając słodki plaster oddala się na bezpieczną odległość. Młode kuny domowej Życie rodzinne kuny domowej (kamionki) Chociaż samotnie żyjące kuny w pełni lata nawiązują kontakty w celach prokreacyjnych, to ich potomstwo przychodzi na świat dopiero wiosną przyszłego roku (marzec, kwiecień). Ciąża u kuny trwa tylko miesiąc, ale przez kilka miesięcy mamy do czynienia z osobliwym zjawiskiem diapauzy, czyli czasowego zahamowania rozwoju zarodków. Młode kuny rodzą się ślepe w liczbie od 2 do 8. Matka karmi młode mlekiem przez 2 do 2,5 miesiąca. Samodzielne stają się po 4-5 miesiącach, a dorastają w pełni po dwóch latach. Najbardziej niebezpieczny okres dla młodych, to pierwsze wyjścia z kryjówki na świat. Padają często ofiarą lisów, jenotów i sów. W naturze żyją kuny około 10 lat, natomiast w ogrodach zoologicznych nierzadko osiągają wiek 18 lat. Proponowane dla Ciebie
Kapitan John Hunter, drugi gubernator Nowej Południowej Walii, obserwował, jak Aborygeni australijscy upolowali zwierzę przy pomocy włóczni. Hunter wysłał do Wielkiej Brytanii futro i własnoręczny szkic wraz z opisem, z którymi wielu zainteresowanych zapoznało się, jeszcze zanim mogli zbadać przesłane okazy [23] .
23mar23 marca 2020 Kuna domowa – piękna z wyglądu, z natury szkodnik… Kuna domowa to mały ssak drapieżny z rodziny łasicowatych. Żyje około 10 lat zamieszkując tereny Europy, Azji i Ameryki. Jak wygląda kuna? Kuna domowa ma około 50 cm długości nie licząc ogona, barwę brązowo-szarą, z charakterystyczną białą łatką na piersi. Gabarytowo przypomina kota domowego. Prowadzi samotniczy tryb życia z wyjątkiem okresu godowego, w grupie również samica wychowuje swoje potomstwo. Jej futerkowe owłosienie sprawia wrażenie miłego zwierzątka. Poznaj swojego wroga Nic bardziej mylnego, kuna domowa to szkodnik. W Polsce najczęściej spotkać ją można na strychach, budynkach gospodarczych, w szopach i pod maskami samochodów. Adaptując się na poddaszu domu, szybko można zorientować się o jej istnieniu. Przede wszystkim kuna hałasuje, brudzi. Potrafi niszczyć izolacje, przegryzać kable. W zasięgu jej możliwości jest także umiejętność przegryzania kabli samochodowych. Kunę należy szybko przepędzić, gdyż równie szybko może doprowadzić poddasze do ruiny. W domostwach, są zmorą hodowców kur, gołębi, a nawet królików. Atakuje domowe stada i zabija więcej niż zdoła zjeść. Różne metody walki z kunami Od kilku lat obserwuje się duży wzrost liczebności kun domowych. Ich budowa ciała pozwala na wciśnięcie się nawet w małą szczelinę, posiadając ostre pazury doskonale wspinają się po murach, belkach i elementach konstrukcyjnych. Jak skutecznie pozbyć się kuny z naszych domów! Co więc zrobić, aby skutecznie odstraszyć tego szkodnika? Podkreślić należy, iż kuna domowa jest pod ochroną gatunkową. Jedynym plusem obecności kuny w naszych gospodarstwach jest fakt, że tępi szczury, myszy i inne gryzonie. Najlepszą metodą walki z kunami, które zadomowiły się na naszej posesji jest schwytanie i wywiezienie kuny do lasu z dala od zabudowań, ale to nie jest takie proste i tylko nielicznym się to udaje. Na rynku dostępne są różne produkty: te skuteczne typu odstraszcze dźwiękowe i te mniej skuteczne między innymi preparaty zapachowe, elektryczne pastuchy, pułapki żywołowne oraz te nieskuteczne, kostki do ubikacji umieszczane pod maskami samochodów, rozrzucana sierść psa lub kota, czy odchody dzikich zwierząt. Mamy rozwiązanie! – Kuna to bardzo inteligentne zwierzę. Stąd tak ciężko jest ją przepłoszyć. Rozwiązaniem jest zamontowanie odstraszaczy dźwiękowych – mówi Paweł Luberda, właściciel firmy produkującej urządzenia odstraszające te gryzonie. Nasze odstraszacze gwarantują, że kuny i inne gryzonie przestaną atakować Państwa samochody, domy i poddasza. Zastosowanie ich w ogrodzie czy parkingu powoduje zabezpieczenie tego terenu. Wykwalifikowany personel wykonuje montaże zabezpieczeń na terenie całego kraju. Firma od 2008jest producentem skutecznych odstraszaczy gryzoni na rynku polskim. lch działanie powoduje wystraszenie, odstraszenie oraz pozbywanie się gryzoni na obszarze ich działania. Zastosowane w urządzeniach głośnikiwodoodporne o bardzo dobrych parametrach przeniesienia dźwięku, szerokim kącie, dużym zakresie działania oraz zmiennej częstotliwości działania każdego urządzenia powoduje, że gryzonie nie są w stanie naszą ofertę!
Popularne na wsi są szczególnie dwa gatunki: kuna domowa i kuna leśna. Kuny mogą wyrządzić poważne straty po dostaniu się pod maskę pojazdu. Giętkie, drobne zwierzę bez problemu przeciśnie się do środka pojazdu, gdzie ma łatwy dostęp do przewodów i kabli. Poprzegryzane i poniszczone instalacje to częsty kłopot wielu kierowców.
Przemykają po osiedlowych ulicach, myszkują w budynkach, a do tego podejrzewane są o przegryzanie przewodów w samochodach. Kuny domowe to jedne z dzikich zwierząt, które prowadzą nocne życie w Trójmieście. - Puszki i zapasowe części były pozrzucane z półek. Zwierzę, którego tego dokonało nie było duże, bo do mojego garażu musiało dostać się przez otwór wentylacyjny. Skutki jego działalności wykluczały kota, to było coś dzikiego - opowiada pani Magda, czytelniczka naszego też: Co przyciąga lisy do Trójmiasta?Nie wiadomo, czego dokładnie szukało zwierzę. A że w okolicy garażu stoją kocie budki, gdzie jest wykładana karma dla kotów, mieszkanka Gdańska postanowiła zamontować w jednej z nich sprzęt do nagrywania. Bo a nuż niezidentyfikowany gość zajrzy i do miejsca, w którym jest małe co nieco dla kotów. 19 października br., kilka minut po godzinie drugiej w nocy, w kadrze pojawiła się spiczasta głowa, a dalej tułów z białą plamą. Zwierzę najpierw obwąchało pojemnik z jedzeniem, a następnie fragment Okazało się, że to kuna - wspomina pani zwierzę obwąchało, co chciało, a po kilku sekundach wyskoczyło z kadru. Gdzie mieszkają kuny?Na terenach miejskich najczęściej występuje kuna domowa. To drapieżny ssak z rodziny łasicowatych, który żyje w Europie i Azji. Ciało kuny domowej ma ok. pół metra długości, a ogon do 30 cm. Mimo takich wymiarów zwierzę waży do dwóch kilogramów. Ma krótkie nogi i spiczasty pysk, a do tego na piersi białą plamę, która rozwidla się i sięga aż do kolorowi plamy, a także jej rozwidleniu, można szybko odróżnić kunę domową od jej krewniaczki - kuny leśnej. Ta druga ma kremową bądź żółtawą plamę, która nie rozwidla domowe prowadzą nocny tryb życia i w poszukiwaniu pożywienia potrafią jednorazowo przemierzyć nawet kilka kilometrów. Z reguły polują na ptaki, gryzonie i żaby, choć ważną częścią ich diety są również owoce. Na wiejskich terenach bywa też, że odwiedzają kurniki i atakują swoje siedziby kuny domowe wybierają nieużywane strychy, zabudowania gospodarcze i dziuple. - Korzystają z nieużywanych poddaszy, bo lubią tego typu kryjówki. Jest tu ciepło i można się tu rozmnażać - tłumaczy Wiesław Drzewiecki, właściciel firmy Verminex, która zajmuje się dezynfekcją, dezynsekcją i Kuny zamieszkujące poddasza potrafią niszczyć ocieplenie, zdarza się też, że zwlekają sobie padlinę, która potem się rozkłada. Pojawiają się owady i nieprzyjemny zapach - opowiada Tomasz Zawacki, właściciel firmy Insektpol, która również działa w branży mieszkańcy nie chcą, aby ich budynek odwiedzała bądź zamieszkiwała kuna, mogą spróbować kilku rozwiązań. I podobno nie warto - na przekór jednej z krążących wśród ludzi teorii - zaopatrywać się w sierść wilków i odgłosy borsuków- Kuna mieszka na strychach, które są nieużywane. Wystarczy więc, że ludzie zaczną bywać tam, i powinna go opuścić. Poza tym kuna będzie omijać miejsca, gdzie wyczuje psa - wyjaśnia właściciel którzy nie mają psa, a mają problem z kuną, wystarczy jednak sierść tego pierwszego. Jak radzi Wiesław Drzewiecki, psią sierść wystarczy umieścić w pończochach, i położyć je w miejscach, którędy kuna może wchodzić do budynku. Jeśli nie przyniesie to oczekiwanego efektu, można skorzystać z pomocy naturalnych wrogów kuny: borsuka i wilka. Potrzebne są odgłosy pierwszego bądź odchody Po odchody wilka można spróbować udać się do zoo. Są suche i nie są aż tak śmierdzące. Wystarczy wiaderko z nimi pozostawić na strychu i kuna raz dwa się wyniesie. Można też spróbować postawić odtwarzacz, który będzie emitował zapętlone nagranie z odgłosami wydawanymi przez borsuka. Tego typu dźwięki można znaleźć w internecie - tłumaczy przegryza przewody w samochodach?Nieco inaczej sprawa ma się w przypadku samochodów. Bywa że kuny podejrzewane są o przegryzanie kabli, które znajdują się pod maską. - Przed laty sąsiad kupił po okazyjnej cenie samochód, który stał w autohandlu przy lesie. Auto zostało przecenione, bo miało zeżartą elektrykę. Być może stały za tym właśnie kuny - zastanawia się pani Anna, mieszkanka Kuna to dopiero narozrabia! Już mi przegryzła przewody w samochodzie dwa razy. Jak z tym walczyć? - pytał w listopadzie pan Jan, pod jednym z naszych artykułów o dzikich Prawdopodobnie były to szczury, którym rosną zęby i muszą je tępić. Zresztą one bardzo lubią izolacje przewodów. Choć oczywiście nie można wykluczyć kuny - zastrzega którzy mają problem z pogryzionymi kablami i podejrzewają jednak kunę, Tomasz Zawacki radzi zabezpieczyć auta za pomocą repelentów opartych na olejkach eterycznych bądź za pomocą mentolu czy też intensywnych perfum. - Nie ma znaczenia, czy będą to damskie czy męskie perfumy. Najważniejsze, aby był to mocny, intensywny zapach. Taki właśnie powinien zniechęcić kuny - opowiada właściciel firmy Insektpol, po czym dodaje: Wiem też, że niektórzy kierowcy, aby pozbyć się problemu z kunami, stosują olejki eteryczne - eukaliptus i lawenda mają działanie jednak zawodzą domowe sposoby, niektórzy do walki z kunami wynajmują wyspecjalizowane firmy. Tyle że odłowienie domowej kuny nie jest proste, bo to sprytne i ostrożne zwierzę. - Najpierw trzeba przeprowadzić rozpoznanie, którędy kuna dostaje się na przykład do budynku. Rozstawia się fotopułapki, a następnie chwytacze żywołowne. Jeśli klient ma szczęście i kuna nie jest ostrożna, to wystarczą dwa, trzy dni. Jednak z reguły to trwa dwa, trzy tygodnie, a nawet dłużej. Trzeba cały czas monitorować fotopułapki, co tydzień wymieniać substancję wabiącą, by była ona świeża i atrakcyjna dla kun - wylicza jeśli kuna jest ostrożna, koszt pozbycia się jej z budynku, może wynieść od kilkuset do nawet kilku tysięcy złotych.
Jak rozpoznać obecność kuny na poddaszu? Kuna na poddaszu pozostawia po sobie charakterystyczne oznaki, które pozwalają na zauważenie jej obecności. Jeśli zwierzę wciąż przebywa w tym miejscu, domownicy mogą usłyszeć charakterystyczne odgłosy. Zazwyczaj są one słyszalne w nocy, kiedy kuny są najbardziej aktywne.
Kuna w samochodzie może spowodować wiele zniszczeń. Najczęściej efektem jej wizyty są przegryzione kable. Jak zabezpieczyć przed nią samochód i jak rozpoznać, że niechciany gość faktycznie był w naszym pojeździe? Poznaj skuteczny sposób na kuny! Przeczytaj!Jeśli mieszkasz w okolicy, w której grasują zwierzęta, kuna w samochodzie nie będzie niczym dziwnym. Populacja kun w Polsce regularnie się rozrasta, dlatego ich obecność w autach jest coraz częstsza. Raczej nie tworzoną one w pojazdach gniazd, ale mogą chować w nich pożywienie albo potraktować je jako kryjówkę. Dowiedz się, jak zabezpieczyć samochód przed kunami. W ten sposób ochronisz swój pojazd przed zniszczeniami, jakie może spowodować ten niewielki ssak. Przeczytaj i sprawdź, jak to zrobić!Kuna w aucie – co musisz o niej wiedzieć?Kuna jest krewnym łasicy – właściwie to rodzaj ssaka, a nie konkretny gatunek. Na terenie Europy często występuje kuna leśna. To zwierzę wiedzie nocny tryb życia, co oznacza, że żeruje i wchodzi w interakcję z innymi przedstawicielami swojego gatunku po zmroku. Z tego powodu kuna w aucie nie dziwi, zwłaszcza jeśli natrafiłeś na nią rankiem. W nocy może wykorzystać pojazd jako kryjówkę. Długość ciała tego zwierzęcia osiąga do 53 cm. Ma ono jednak także długi ogon (do 28 cm). Kunę rozpoznasz po wydłużonym ciele w ciemnobrązowej barwie. Zwierzę to z daleka może przypominać domową w samochodzie zostawi śladyCzasem ślady kuny na samochodzie są bardzo wyraźne. Bywa, że pod maską da się znaleźć jej sierść lub wypatrzeć odciski łap. Jeśli je zobaczysz, możesz być pewien, że odwiedziło cię to niewielkie stworzonko. Zwłaszcza jeśli odciski są większe niż w przypadku np. szczura, a włosy mają ciemnobrązową barwę. Jednak jest jeszcze bardziej niepokojący ślad po intruzie. Jeśli zauważysz przegryzione kable, możesz się im przyjrzeć. Widzisz trójkątny kształt? On również może oznaczać niechcianego czego może doprowadzić kuna pod maską?Kuna w samochodzie może doprowadzić do naprawdę poważnych problemów. Po jej „odwiedzinach” koszt naprawy pojazdu może wynieść nawet kilkanaście tysięcy złotych. Zwierzę może nie tylko przegryźć kable, lecz także doprowadzić do wycieku płynów z pojazdu. Czasami samochód może w ogóle nie ruszyć. W Polsce brakuje danych, które mówiłyby o awariach spowodowanych przez te zwierzęta. Statystyki są za to prowadzone w Niemczech. W 2014 roku kuna w samochodzie doprowadziła tam aż do 216 000 udokumentowanych gryzie kable? Nie licz, że zrobi to tylko razJeśli jesteś przekonany, że to zwierzę pojawiło się w twoim aucie, możesz być niemal pewny, że wróci w to samo miejsce. Naprawa samochodu może niewiele dać. Taka kuna w aucie znalazła już prawdopodobnie swoje bezpieczne miejsce lub ukryła w nim pożywienie, dlatego, będzie do niego wracać. Zmiana miejsca parkowania może nie pomóc, ponieważ ten nieproszony gość znajdzie je dzięki swojemu zmysłowi zapachu. Jak każdy nocny drapieżnik, ma ona znacznie lepiej rozwinięty węch niż w samochodzie na wyjeździeJak każde dzikie zwierzę, kuna ma swoje terytorium. Jeśli więc w twoim samochodzie pojawia się ten intruz, prawdopodobnie mieszkasz niedaleko jego ulubionych miejsc. Czasem możesz nawet nie wiedzieć, że masz takiego niechcianego gościa. Kuna może czasem się pojawiać i nie zostawi po sobie żadnych śladów. Gdy jednak wyjedziesz poza miejsce swojego zamieszkania i w okolicy pojawi się inny osobnik, może zdemolować twój pojazd, poszukując swojego rywala, którego zapach wyczuł. Warto więc mieć to na w samochodzie w ciągu dniaNie musisz obawiać się, że twój pojazd zostanie zaatakowany za dnia. Te zwierzęta raczej wtedy śpią i nie wychodzą ze swoich schronień. Nawet jeśli np. odwiedzasz znajomych, a w pobliżu grasują te zwierzęta, nie zawsze musisz się martwić. Kuna w samochodzie się nie pojawi, o ile nie pozostawisz auta w jednym miejscu po sposób na kuny w samochodzie może nie działaćKierowcy w pierwszej chwili próbują zwykle domowych sposobów na pozbycie się kuny. Używają np. intensywnie pachnących przedmiotów, takich jak mocne detergenty. Inną popularną metodą jest wkładanie do wnętrza pojazdu worków z psią lub kocią sierścią. Brzydka woń ma sprawić, że zwierzę przestanie czuć się pewnie. Jednak te środki niezbyt często działają. Ponadto, taka kuna w samochodzie może szybko się do nich przyzwyczaić. Może to być dobre rozwiązanie awaryjne, jednak na dłuższą metę nie jest to dobry sposób, aby wypłoszyć nieproszonego gościa ze swojego na kuny do samochodu może zadziałać lepiejJak zabezpieczyć samochód przed kunami w sposób profesjonalny? Możesz użyć preparatu, który ma odstraszać zwierzęta. Jego skład jest specjalnie dostosowany (w przeciwieństwie do domowych środków), dlatego jego skuteczność powinna być wyższa niż efekty domowych sposobów. Takie produkty nie są drogie. W dalszym ciągu jednak jest ryzyko, że zwierzę szybko przyzwyczai się do woni i zacznie ją ignorować. Czasem musisz użyć bardziej zaawansowanych metod, aby pozbyć się kuny w samochodzie. Są to:płytki rażące prądem;systemy ultradźwiękowe;domowe odstraszacze sposób na kuny – urządzenia działają lepiejUrządzenia elektroniczne zwykle skuteczniej zwalczają kuny. Jednym z popularniejszych rozwiązań są płytki rażące prądem. Kilka sztuk trzeba zamontować w okolicy silnika pojazdu, w różnych miejscach. Gdy kuna w samochodzie przypadkiem dotknie płytki, zostanie porażona i poczuje ból, a to skłoni ją do ucieczki. Osoby wrażliwe na krzywdę zwierząt mogą nie pochwalać takich metod, jednak należy pamiętać, że kuna sama może przyczynić się do problemów, np. gdy napije się oleju lub zaklinuje w aucie. Lepiej więc ją wypłoszyć, nawet dość radykalnym sposobem. Co na kuny w samochodzie – spróbuj ultradźwiękówCo na kuny w samochodzie, jeśli chcesz skutecznie się ich pozbyć, nie sprawiając im bólu? Możesz wykorzystać ultradźwięki. Słuch tych zwierząt jest znacznie bardziej wrażliwy niż u ludzi. Ultradźwięki nie wpływają w ogóle na człowieka, za to skutecznie odstraszają kuny, a jednocześnie nie wywołują u nich bólu. Zwierzę po ich usłyszeniu przestanie traktować twoje auto bezpieczne miejsce i nie będzie już do niego przychodzić. Dobre i skuteczne systemy regularnie zmieniają dźwięki. Solidny produkt tego typu kupisz już za 90 na kuny w aucie, gdy masz więcej samochodówJeśli masz kilka pojazdów, spróbuj zamontować domowy odstraszacz kun. Będzie on działał na całym pobliskim obszarze. Może okazać się ostatecznie mniej skuteczny, ale jeśli masz kilka aut, takie rozwiązanie będzie zdecydowanie tańsze. Urządzenie tego typu także tworzy ultradźwięki, które odstraszają kuny i jest głośniejsze. Możesz kupić taki sprzęt od 80 zł, jednak zwykle mocniejsze i bardziej skuteczne są, za które zapłacisz od 250 zł w w samochodzie nie jest mile widzianym gościem. Może spowodować spustoszenie w twoim aucie, a ty poniesiesz tego konsekwencje w postaci potężnych rachunków za naprawę. Jeśli w twojej okolicy grasują te leśne zwierzęta, spróbuj je odstraszyć którymś z polecanych przez nas sposobów.
Lama. (Lama glama) Długość ciała lamy to ok. 150 cm, wysokość w kłębie ok. 120 cm, długość ogona 15 -25 cm, waga do 150 kg. Budowa ciała odznacza się długimi kończynami, długą szyją i cienkimi kopytami. Sierść jest wełnista, miękka i osiąga długość do 40 cm. Na kończynach i głowie włosy są wyraźnie krótsze
Zwalczanie i odławianie kun Istnieje wiele gatunków dzikich zwierząt stanowiących zagrożenie lub problem dla człowieka. Lisy roznoszą wściekliznę i porywają drób. Dziki niszczą zbiory. Dzikim zwierzęciem z którym ludzie mają problemy szczególnie często są kuny. Dlatego właśnie postanowiliśmy poświęcić im ten artykuł. Dowiecie się z niego czym są kuny, jak wygląda kuna, jak odróżnić kunę od łasicy, jak odróżnić kunę od gronostaja, jak odróżnić kunę od tchórza, jak odróżnić łasicę od tchórza, jak odróżnić łasicę od gronostaja, jak odróżnić gronostaja od tchórza, co jedzą kuny, jak odłowić kunę, jak się pozbyć kuny, jakie są sposoby na kuny, jak zwalczać kuny, jak się pozbyć kuny z domu, jak zabezpieczyć dom przez kunami, jak wyplenić kuny, gdzie występują kuny, jakiego koloru jest kuna, jakiego koloru jest gronostaj, jakiego koloru jest tchórz, czym się różni kuna domowa od kuny leśnej, jak długa jest kuna, jak długi jest tchórz, jak długi jest gronostaj, ile waży kuna, ile waży tchórz, ile waży gronostaj, ile trwa ciąża kuny, jak odstraszyć kuny, jakie są zabezpieczenia przed kunami, co zrobić, żeby kuny nie wchodziły po rynnie i co zrobić żeby kuny nie wchodziły do domu. Jak rozpoznać kunę? Kuna to drapieżny ssak należący do rodziny łasicowatych. Łasicowate to najliczniejsza rodzina ssaków drapieżnych. Jej przedstawicieli rozpoznać można po smukłym ciele, długim i silnym ogonie i krótkich nogach. Oprócz kun do łasicowatych zaliczamy również gronostaje, wydry, tchórze stepowe i łasice. Istnieją dwa gatunki kuny: kuna domowa i kuna leśna. Kuny występują w większości krajów Europy. Gdzie żyją kuny? Wyjątkiem jest tu Wielka Brytania i Skandynawia. Poza Europą kuny występują w wielu regionach Azji położonych w strefie umiarkowanej. W Polsce najczęściej można je znaleźć w okolicach siedzib ludzkich, ruin, w lasach i w centrach miast. Spośród wszystkich gatunków dzikich ssaków kuna najczęściej sprawia problemy ludziom. Gatunki kun Pod względem kształtu ciała kuna przypomina inne łasicowate. Jej ciało jest wydłużone, a nogi krótkie. Kuna często jest mylona z innymi łasicowatymi. Pomyłki takie są na tyle częste, że warto porównać ze sobą różne gatunki łasicowatych aby wiedzieć z czym mamy do czynienia. W niniejszej tabelce porównamy ubarwienie, masę i rozmiary wybranych spośród występujących w Polsce i często mylonych ze sobą gatunków łasicowatych. Kuna domowa – sierść brązowa z białą, rozwidloną plamą na piersi, długość ciała 45-53 cm, długość ogona 25-30 cm, masa 1,1-1,5 kg Kuna leśna – śierść brązowa z białą, rozwidloną plamą na piersi, długość ciała od 40 do 53 cm, długość ogona od 22 do 28 cm, masa samcó do 1,2 do 1,8 kg a samic od 0,8 do 1,5 kg. Gronostaj Europejski – Ubarwienie uzależnione od pory roku. Latem żółto-białe na brzuchu i czekolado-brązowe na grzbiecie z czarnym końcem ogona. Zimą białe z czarnym końcem ogona., długość ciała 17-33 cm, długość ogona 4,2-12 cm, masa samce 67-116 gram, samice 25-80 gram. Tchórz zwyczajny – Wierzch ciała ciemnobrunatny, nogi i spód ciała ciemnobrązowe, końce uszu i wargi białe. Długość ciałą od 30 do 36 cm, długość ogona 11-17 cm, masa samców 0,85-1,5 kg, samic od 0,6 do 0,8 kg. Co jedzą kuny? Kuny żywią się różnymi gatunkami małych zwierząt takich jak owady, żaby, jaszczurki, ptaki i ich jaja, drób domowy, nietoperze, wiewiórki, różne gatunki gryzoni i inne. Oprócz zwierząt w ich jadłospisie znajduje się też miód i owoce. Polują głównie nocą. Rozwój kuny Ruja kuny ma miejsce w miesiącach letnich. Ciąża kuny trwa do 9 miesięcy. Na wydłużenie ciąży kuny do dość długiego jak na tak niewielkie zwierzę jak kuna okresu duży wpływ ma fakt, że wkrótce po zapłodnieniu rozwój zarodków zostaje zatrzymany. Zarodki kuny ponownie zaczynają rozwijać się dopiero pod koniec zimy. Młode kuny przychodzą na świat w kwietniu. Poród najczęściej następuje w nieużywanych dziuplach, garażach lub zakamarkach strychu. Mioty kuny liczą od 2 do 4 osobników. Młode kuny ssą mleko przez około 3 miesiące. Po tym czasie opuszczają matkę i wyruszają na poszukiwania nowej kryjówki. Osiągnięcie dojrzałości płciowej zajmuje im około 2 lat. Kuny żyją zazwyczaj od 8 do 10 lat. Naturalni wrogowie kun Kuny z jednej strony są drapieżnikami, a z drugiej strony same często padają ofiarą większych drapieżników takich jak lisy, wilki, psy i borsuki. Co potrafią kuny ? Kuny posiadają szereg umiejętności ułatwiających im polowanie, ciche dostawanie się do ludzkich zabudowań i uciekanie z nich. Potrafią poruszać się niemal bezszelestnie i doskonale się wspinają. Bez trudu potrafią wchodzić po rynnach i pionowych ścianach. Często mija wiele lat od chwili, gdy kuny pojawiają się na strychu domu do chwili, gdy właściciele zdają sobie sprawę z obecności tego zwierzęcia. Jak rozpoznać obecność kuny? Jak wspominaliśmy kuny często przebywają w pobliżu ludzkich zabudowań. Właśnie to jest głównym problemem powodowanym przez te zwierzęta. Często zdarza się, że kuny pojawiają się w domu jeszcze zanim zostanie on ukończony. O ich obecności świadczą między innymi nocne hałasy, ślady łap na śniegu, drobne kłaczki, poprzegryzane kable, odchody, intensywny zapach, pióra zjedzonych przez kunę ptaków poprzestawiane anteny i poprzewracane przedmioty. Kuny mogą doprowadzić do poważnych zniszczeń na zajmowanych przez siebie strychach. Zabezpieczenie domu przed kunami Warto zawczasu zabezpieczyć się przed pojawieniem się kun w naszym domu. W tym celu należy: Zabezpieczyć siatką okna i otwory na poddaszu Zamontować opaskę z drutu kolczastego na rynnie Oczyścić okolice domu z zarośli i krzaków stanowiących idealne schronienie dla kun Jakie są metody zwalczania kun Istnieje wiele metod, które stosowane są do zwalczania kun. Najpopularniejszą z nich są pułapki żywołowne. Jeśli chcemy zastosować tą metodę warto najpierw znać miejsca w których występują kuny lub w pobliżu których przechodzą. W takich miejscach ustawiana jest klatka, w której umieszczane jest pożywienie. Najczęściej stosowanymi w tego typu pułapkach przynętami są jaja i mięso drobiowe. Przynęty nie należy dotykać gołą ręką ponieważ kuny posiadają niezwykle wyczulony węch i potrafią wyczuć ludzki zapach na produktach żywnościowych, które miały kontakt z ludzką skórą. Kuny są bardzo płochliwe. Z tego powodu skutecznym sposobem na te zwierzęta są psy, które odstraszają je szczekając na nie, alarmy z czujnikami ruchu oraz lampy halogenowe z czujnikiem ruchu, które skutecznie płoszą kuny, gdy tylko się zapalą.
Bawół afrykański jest nieoczywistym, ale zasłużonym członkiem wielkiej piątki. Jego niepokorność oraz nieprzewidywalność na przestrzeni lat przysporzyła niemało problemów, zarówno czyhającym na niego myśliwym, jak i lokalnej ludności. Termin „Wielka Piątka Afryki” powstał w późnych latach XIX wieku w czasie jej kolonizacji, służąc jako określenie na 5
Kuna domowa to niewielki i puszysty drapieżnik, który może zrobić dużo zamieszania. Uwielbia wić sobie gniazdko w naszych ogrodach, poddaszach i garażach. To bardzo inteligentny ssak, którego nie jest łatwo wypędzić z domu. Jak rozpoznać jej obecność? Odpowiadamy! Jak wygląda kuna domowa? Kuna domowa, zwana kamionką, jest podobna do kuny leśnej, jednak głowę ma bardziej masywną, krótsze i bardziej zaokrąglone uszy oraz jasny nos. Charakterystyczna plama na szyi jest koloru białego, rozwidlona i sięga aż przednich łap. Zwierzę może mieć 50 cm (bez ogona). Ma ostre zęby, silne łapki, doskonale się wspina i potrafi skakać na wysokość 3 metrów! Od kuny leśnej odróżnia ją biała plama na piersi (kuna leśna ma plamę w kolorze żółtym). Ten uroczy ssak uwielbia urządzać się na naszych poddaszach, strychach i w ogrodach…czyniąc duże szkody. Jak rozpoznać obecność kuny domowej? Bardzo łatwo można zauważyć, że na naszym strychu zadomowiła się kuna. Szkodnik zazwyczaj bardzo hałasuje, zwłaszcza nocą. Jego działania mogą budzić domowników, co od razu pozwoli zauważyć, że w naszym domu pojawił się mały ssak. Kuna domowa jest też bałaganiarzem, zostawia za sobą resztki pożywienia (żaby, gryzonie a nawet ptactwo) oraz odchody o nieprzyjemnym zapachu. Jakie szkody powinny nas przekonać, że mieszkamy z kuną? Przegryzione kable, zniszczona izolacja cieplna czy folia dachowa. Kunę domową koniecznie trzeba przepędzić, inaczej nasze poddasze po około 3 latach będzie wymagało gruntownego remontu. Na stronie znajdziecie sprawdzone sposoby na odstraszenie kuny. Co warto wiedzieć o kunie domowej? Kuna domowa słynie z prowadzenia nocnego trybu życia. W przeciwieństwie do swojej krewniaczki, kuny leśnej, chętnie osiedla się w pobliżu zabudowań na wsi i w mieście. Dzień spędza w kryjówce na strychu, w stodole, piwnicy, stosach drewna albo kamieni. Przepada też za skalnymi szczelinami. Swój rewir odwiedza i regularnie znaczy odchodami oraz wydzieliną gruczołów. Stałe kryjówki z wejściami, na przykład przez szczeliny w dachu, są dla niej nietrudne do odkrycia. Również wspinaczki nie stanowią problemu, łatwo będzie w stanie pokonać w górę i w dół ściany domów. Jej nocne zachowanie, pełne hałasów sprawia, że mieszkańcy mają dość. Hałas nasila się w określonych porach roku, głównie w letnim okresie godowym. Kiedy małe drapieżniki stają się uciążliwe, albo zaczynają wyrządzać szkody (zwłaszcza w samochodach), nie pozostaje nic innego, jak zniechęcić je do wspólnego mieszkania. Środowisko życia kuny domowej Kuna domowa zamieszkiwała pierwotnie lasy, jednak wraz z pojawieniem się ludzkich siedzib upodobała sobie pobyt w ich pobliżu. Korzyści z ludzkiego sąsiedztwa pierwsze odkryły zapewne myszy i szczury, a kuny podążyły za nimi. Kuna domowa preferuje stajnie, stodoły, strychy domów, ogrody, zwały kamieni, jak również stosy drewna i gałęzi. Kuna domowa – czym się żywi? Kuna domowa dzięki mieszkaniu wśród ludzi, włączyła do swojego menu ptactwo domowe oraz ich jaja. Żyjąc na wsi, po wtargnięciu do kurnika kuna dokonuje zupełnego pogromu, a uciekające w pogromie ptaki pobudzają drapieżnika do chwytania oraz zabijania. Kuna należy do zwierząt, które nie tylko są przebiegłe, ale również inteligentne. Posiadając nadmiar pożywienia, bardziej niż prawdopodobne jest to, że zrobi sobie zapasy. Jesienią chętnie będzie żywić się owocami oraz jagodami, szczególnie lubi wiśnie oraz śliwki. Jej dzienne zapotrzebowanie wynosi 100-200 g. Kuna domowa to uroczy ssak, którego obecność warto zauważyć jak najszybciej, by uniknąć późniejszego remontu oraz innych nieprzyjemności związanych z jego pobytem. Całe szczęście, że ten uroczy szkodnik wieloma sygnałami uświadamia nas o swojej obecności. Ostatnio zmieniany piątek, 04 grudzień 2020 14:14
Jak wygląda i smakuje karczoch? Roślina należy do rodziny astrowatych, co oznacza, że spokrewniona jest, np.: z ostem. Są to zielono-fioletowe zamknięte pąki z łuskowatymi liśćmi o mięsistych nasadach. Należy je zbierać, zanim zakwitną, gdy ich główki są zwinięte. Otwarte, ciemne, kwitnące główki są niejadalne.
Są zwierzęta, które przystosowują się do nowych warunków i potrafią w nich całkiem nieźle funkcjonować. Przykładem takiego zwierzęcia morze być kuna. Jako dziko żyjące zwierzę w leśnych ostępach bardzo rzadko występuje. Warunki współistnienia z ludźmi stworzyły jakby nowy gatunek kuny określany jako kuna domowa. Przedstawiamy informacje, fakty i zaskakujące ciekawostki o kunach o których być może nie słyszeliście. 1. Kuna zaliczana jest do ssaków drapieżników z rodziny łasicowatych. 2. Obszary występowania dotyczą całej Europy, jedynie na Wyspach Brytyjskich populacja została znacząco przetrzebiona. 3. Kuna w zależności od warunków żyje na wolności 8-10 lat w niewoli dożywa 15 lat. Naturalnymi wrogami kun są lisy, psy i wilki jeśli zamieszkują dany teren. 4. Kuna jak większość europejskich drapieżników zazwyczaj poluje w nocy, głównie wybierając na swoje ofiary drobne gryzonie takie jak wiewiórki, nornice, węże, żaby, ślimaki. W jadłospisie kuny znaleźć też można padlinę, owoce głównie jagody. 5. Kuny za kryjówki wybierają różnego rodzaju szczeliny, dziuple, nory są zwierzętami terytorialnymi i na swoim obszarze posiadają kilka kryjówek. 6. Kuna znaczy swoje terytorium wydzieliną z gruczołów okołoodbytowych. Samiec zajmuje obszar od 3-20 kilometrów kwadratowych i wiedzie na nim raczej samotniczy tryb życia. 7. Bardzo blisko z kuną leśną spokrewniona jest kuna domowa. Określenie to przylgnęło do kuny ponieważ żyje ona bardzo blisko człowieka częstokroć dosłownie w jego domu. 8. Kuny domowe uważane są za szkodniki. Jest w tym wiele racji ponieważ potrafią bardzo mocno nabałaganić. Często zdarza się tak że zamieszkują poddasza, strychy domów mieszkalnych. Jeśli taka kuna zadomowi się to potrafi dokonać bardzo wielu bardzo poważnych szkód. Poprzegryzane izolacje dachowe i tym podobne szkody mogą być naprawdę uciążliwe i kosztowne w ich usuwaniu. 9. Kuny potrafią wyrządzić sporo poważnych szkód w samochodzie. Jeśli kuna ma w swoim zasięgu dostęp do garażu w którym znajduje się samochód i niech napotka otwarte drzwi lub uchyloną szybę potrafi zmasakrować tapicerkę lub poprzegryzać kable samochodowe. 10. Kuny postrzegana są jako zawadiackie stworzenia, jest to spowodowane specyficznym sposobem poruszania się. Przemieszczając się odnosi się wrażenie, że przeskakuje z tylnych na przednie nogi.
Rwf9Tq. 8p70gllt1c.pages.dev/768p70gllt1c.pages.dev/828p70gllt1c.pages.dev/958p70gllt1c.pages.dev/998p70gllt1c.pages.dev/898p70gllt1c.pages.dev/398p70gllt1c.pages.dev/388p70gllt1c.pages.dev/56
jak wygląda zwierzę kuna
